Skręcenie stawu skokowego - SOR czy wizyta u fizjoterapeuty?

Dziś poruszymy trudny temat jakim jest skręcenie stawu skokowego i czy udać się na SOR i wkładać go w gips czy nie wkładając w gips i pójść do fizjoterapeuty...

Skręcenie stawu skokowego jest jednym z najczęstszych urazów narządu ruchu. W pierwszej kolejności pacjent zgłasza się z tym urazem do szpitala na izbę przyjęć.
Stabilność w naszym stawie i ochronę przed urazami daje bardzo rozbudowane i skomplikowane anatomiczne i fizjologiczne struktury. Mam tu na myśli struktury kostne, torebki stawowe, więzadła, ścięgna, mięśnie oraz receptory czuciowe. Dynamikę stawu skokowego zabezpieczają mięśnie KKD.
Gdy dojdzie do skręcenia stawu skokowego pojawiają się trwałe lub nietrwałe uszkodzenia struktur.
Jak postąpić gdy dojdzie w końcu u pacjenta do skręcenia stawu skokowego i udaliśmy się na SOR?
Dać się zbadać lekarzowi i pozwolić wykonać mu potrzebne badania. Większość z waszych pacjentów zostanie wpakowana w gips.. Niestety. Potem 2 tygodnie w gipsie, wyjęcie, usztywnienie stawu, osłabienie mięśni, brak stabilności, obawa przed obciążaniem i wiele innych dolegliwości..
Moi pacjenci jak dochodzi u nich do uszkodzenia stawu skokowego udają się do fizjoterapeuty celem szukania pomocy i zastosowania naszych "magicznych sztuczek" jak to pacjenci ładnie określają. Kiedyś usłyszałem, że fizjoterapeuta jest jak David Coperfield ale nie potrafi znikać. Może coś w tym jest ja nie potrafię.
Wracając do stawu skokowego fizjoterapeuta obejrzy wykonane przez lekarza badania ( jeśli pacjent udał się na SOR), jeśli nie to sam wykona badanie pacjenta i określi poziom uszkodzenia co pozwoli mu zadziałać odpowiednią terapią i odpowiednio szybko.
Fizjoterapeuta wykorzysta do tego całą swoją wiedzę i zajmie się tym urazem. Gdy odbieram telefon i słyszę - Panie Marcinie moja kostka..- to zapraszam pacjenta i zaczynamy działać. Zaczynam od dokładnego zbadania pacjenta i nie ograniczam się tutaj tylko do kostki lecz zajmuje się całym jego ciałem. Po zbadania i omówieniu terapii zaczynam działać. Moje działanie zmierza do zmniejszenia bólu pacjenta, obrzęku który się pojawia, poprawę ruchomości oraz jego stabilności (staw) a także staram się zabezpieczyć przed wystąpieniem tego urazu ponownie.
Podoba mi się to gdy pacjent jest zainteresowany terapią, zadaje pytania, jest dociekliwy. Wtedy udzielam mu wszelkich informacji by go zaspokoić. Nie pokaże tu gotowego postępowania z tym urazem.
Jeśli myśleliście ze zaprezentuję tu gotowy szablon postępowania z pacjentem to niestety nie. Jestem zwolennikiem pogłębiania wiedzy ale nie działania na skróty i korzystania z gotowców. Sam codziennie ją pogłębiam i studiuje przypadki. Są oczywiście gotowe protokoły postępowania lecz zawsze należy zastosować to co my uznamy za słuszne.
W swojej praktyce wykorzystuję tapy, piny, igły, miód, taśmy, dyski i co najważniejsze moje dłonie - to co mamy najlepszego jako fizjoterapeuci. Manualnie pracuje z pacjentem a cała reszta to tylko wsparcie i uzupełnienie terapii.
Więc najpierw:
1- Badanie pacjenta ( wnikliwe, całościowe)
2- Poinformowanie pacjenta o terapii (staramy się zawsze odpowiedzieć na każde pytanie pacjenta bo w końcu to jego noga i może się troszkę bać)
3- Zaczynamy terapię która zawsze jest indywidualnie dostosowywana do pacjenta.
4- Dajemy zadanie domowe pacjentowi i monitorujemy go.

Po zastosowaniu terapii u fizjoterapeuty pacjent może w ciągu kilku dni wrócić do pełnej sprawności. Czy po włożeniu w gips i noszeniu go 2-4 tyg i późniejszych powikłań tak będzie ? Yyyy niestety nie. Tak więc fizjoterapeutom polecam działanie manualne ze stawem a pacjentom o rozwagę w podejmowaniu decyzji. Może warto pość do fizjoterapeuty ?

Na zakończenie pamiętajcie by być zawsze w kontakcie z pacjentem po terapii, bo jak dobrze wiemy mogą pojawić się jakieś niepokojące objawy o których zapomnieliśmy wspomnieć, że mogą wystąpić.

Pozdrawiam